Aangekomen bij de TRUE NORTH
Van 13 tot 15 juli zijn we in Deadhorse. Daar waar de trans Alaska oliepijplijn start. Deadhorse staat in Lonely Planet beschreven als een architectonisch: Stalinistisch Siberian meets Mad Max 2. No right- minded traveler would come here.
Waarom naar Deadhorse (boven de 70e breedtegraad)
Ooit ontstond bij mij het plan om een motorreis te maken van de noordelijkste plaats in Noord Amerika naar Zuidelijkste plaats in Zuid Amerika. Ze noemen het ook wel een reis over Pan Amerika Highway. Als het in een keer wilt doen moet je er minimaal 120 dagen voor uittrekken. Het is een rit van ongeveer 30000 km. En er zijn organisaties die dat voor je regelen. Maar als je die tijd niet hebt dan moet je het in stukjes uitwerken: “De kunst van het klein maken”. Dat leer ik ook mijn collega’s op het werk. Hoe bereik je de True North door klein te beginnen. En als je het blijft uitstellen tot je tijd hebt of met pensioen gaat dan weet je dat vast tegen die tijd dat je er geen zin in hebt of je te oud voelt op het te doen. Dus vorig jaar de knoop doorgehakt. En ja zo’n reis begint met de eerste stap en dus ook met een eerste etappe. Toen ik het plan uitwerkte dacht ik: als ik nu een motor koop en bij Erik, mijn zoon, in Bend Oregon parkeer dan heb ik in elk geval vervoer. Daar stap op de motor rij naar boven tot Deadhorse en weer terug wel een fixe rit van ongeveer 11000 km maar te doen in een wat langere zomervakantie. Klaar is het plan voor de eerste etappe! Toen ik daar met Richard over had wilde hij dit wel samen doen. Naarmate we dichter bij de verwerkelijking van de plannen kwamen werd steeds meer duidelijker hoe we het wilden gaan aanpakken.
Er vielen een paar dingen samen:
– Er werd een kleinkind geboren bij Erik in Bend, dus een mooie combinatie met een kraambezoek
– Voor het werk organiseerde ik een summercamp driedaagse voor 4 ziekenhuizen in Seattle en dat kon ik mooi combineren
– Tja en als je er toch bent dan maar op de motor gesprongen en gestart met deze 11000 km trip.
Dus het is reis geworden in drie delen.
– Met Liesbeth naar Anchorage in Alaska gereisd, zie eerder verslagen
– Met richard naar Deadhorse en stuk door Yukon Canada rijden
– Alleen terug vanaf Yukon naar Erik in Bend Oregon.
Deadhorse beleving
Tja wat moet je ervan voorstellen? Precies was Lonely Planet beschrijft. Het is een groot industrie terrein wat vol staat met machines, gebouwen en boorinstallaties. Als je vanuit procesdenken bekijkt dan staat hier heeeel veeeeel verspilling. Ons “hotel” is eigenlijk gemaakt als een onderkomen voor het personeel hier. Je kunt als toerist een kamer huren maar dat is inclusief alles. Maar er is geen alcohol hierboven. Dat is uit veiligheidsoverweging. Het is voornamelijk een mannen wereld. Iedereen rijdt pick-up trucks rond en iedereen laat zijn motor draaien als ergens naar binnen gaat. Er niks wat lijkt op vertier, er zelf maar één winkel waar je wat souvenirs kunt kopen, een post Office en soort ijzerwinkel waar alle mogelijk gereedschap en onderdelen kunt kopen. Thats it. klik hier
Kamer en eten en de rest van de voorzieningen in het hotel zijn prima.
Zaterdagochtend hebben we een tour geregeld. Dit is de enige manier om aan noordelijkste punt te komen, de kust van de arctische zee. Dus ons om 8 uur gemeld bij Prudhoe Bay Resource. Het is tour die georganiseerd is door BP.
De gids laat ons veel bijzonderheden en wetenswaardigheden zien. Bijvoorbeeld:
– Alle gebouwen staan hier op palen om te voorkomen dat door de warmte van de gebouwen de permafrost onder de gebouwen kan ontdooien en dus verzakken. Gebouwen die op de grond staan hebben een vries systeem onder de vloer. De permafrost is 3 meter dik en is als het ware de fundament van alles. Dus ontdooien zou catastrofaal zijn.
– De olie die hier wordt opgepompt wordt gereinigd en door de pijplijn van 1250 km naar Valdez gepompt. De olie doet er 2 weken over. De eerste olie die hier in 1974 uit de grond kwam was zo goed dat hem bijna kon tanken. Hij komt nu van 3 km diep en men moet steeds meer mooiste doen om hem te upgraden om door de pijplijn te persen.
– Alleen in de winter wanneer alles bevroren is kunnen de grote mobiele boortorens worden verplaatst. Alles staat op wielen of soort slee. Enorme machines verslepen die dingen.
– Alles wordt over de weg aangevoerd van 720 km lang, De Dalton Highway half verhard half gravel. Ook deze ligt op permafrost. Dus er is veel onderhoud nodig. Soms wordt die door overstromingen weggeslagen.
– Eigenlijk is de winter de beste tijd om over de weg te rijden, alle gaten zijn opgevuld met ijs en rijdt vele comfortabeler.
– Personeel werkt hier veelal 3 weken op en 3 weken af. Ik wil ook zo’n baan!
– Deadhorse ligt maar 1200 mijl van de Noordpool en dan is het maar 1200 mijl naar Noorwegen. Raar omdat te bedenken dat zo kort bij Europa bent.
Uiteindelijk komt de bus bij de Arctische Zee uit. Tja en dan wil je maar een ding………. Zwemmen. Richard en ik nemen een duik. Het gekke is dat het water eigenlijk niet zo zout is en ook niet zo koud dus ik loop er paar keer in en uit.
Te gek het eerste deel van het plan om van noord naar zuid te reizen is hiermee behaald. Maar het feit dat je in de arctische zee zwemt is natuurlijk heel erg gek en bijzonder. THE TRUE NORTH!!
Al met al een prima tour tot dusver. Nu nog even de motor van Richard fixen want die start niet meer. Schoon spuiten wil soms wel eens helpen. Dit ivm met alle contacten die er zitten die de start kunnen onderbreken. Nadat we een hoge drukspuit hadden gevonden bleek dat het niet werkte. Naar lang zoeken en redeneren vonden we uit dat de startonderbreking bij de koppeling wat los zat. Dus als hij mee rommelde dan starte hij weer weer. Tja want hier iets kapot hebben is niet zomaar gemaakt. Hier kunnen ze wel 3 km de grond inboren maar dit is andere koek 😡.
Einde van de dag, wat hier betrekkelijk is want de zon gaat niet onder, heb ik nog stukje hardgelopen. Ik kwam uit bij een hardloopwedstrijd georganiseerd door een bedrijf. Ik maar meegelopen. Het was ontzettend warm zo ongeveer 25 graden maar toch maar de lange broek aan. Want je lopen er samen duizend muggen. Het was zwaar maar wel lekker. Morgen beginnen we aan dezelfde weg van 750 km terug.
Kortom Deadhorse is een bijzonder plaats ben ik ben erg blij dat we er geweest zijn een hele bijzondere ervaring klik hier voor de mooiste foto’s .