De nacht op de camping is weer uniek. En wel door de ontzettend mooie sterren pracht, de opkomst van de maan en we hebben zon in de tent als we opstaan!



De rit naar Auckland voert een beetje door de binnenlanden en we komen tegen de middag aan in Matakana. Daar heeft, denk ik een rijke, advocaat uit Auckland zijn kunstverzameling uitgestald! Het heet “Sculptureum”. Hij heeft dit landgoed in 2009 aangekocht en omdat hij ook wijnliefhebber was zijn eigen wijngaard aangepland. In de tuinen en enorme hal heeft hij de beelden en andere kunstvoorwerpen tentoongesteld. En ja hij had wat verzameld. Erg mooi en indrukwekkend. Hieronder zie je een paar voorbeelden van zijn aangekochte werken.






Ook zijn wijn smaakt voortreffelijk weten we inmiddels. Een mooie intermetzo van onze rustige autotrip naar Auckland. Wij rijden over een stuk tol autoweg en die is bijna leeg op donderdagmiddag. Wat zal het dat straks wennen worden in NL aan die drukte overal. Maar vooralsnog genieten we van de rust en ruimte waar je ook komt. Ook in Auckland zelf is het drukker maar niet zoals in onze binnensteden. Ook als we volgende dag door de stad wandelen zeggen we steeds tegen mekaar wat is het hier rustig op de weg. In het hotel kwamen we op het idee om eens te kijken naar een concert of optreden die avond. Wat blijkt dat het Auckland Philharmonia, die avond een uitvoering geeft in de Town Hall genaamd “In the Italian Style” . Gelijk online kaartjes geboekt bij ticketmaster. Daar zit ja dan op 29 februari aan de andere kant van de wereld naar een prachtige uitvoeringen te luisteren van Schubert (overture in C “In the Italian Style”), Mendelssohn (Symphony No 4 “The Italian”) en na de pauze het stuk van Hector Berloiz (“Herold in Italy”). Bij de laatste sloot de gast violist Robert Ashworth aan. Die laatste gaf een extra klank aan het geheel. Als toegift gaf hij aan het einde nog een korte solo weg. Ook de recencies een dag later waren lovend. Wat een cadeau!


De volgende dag hebben we een stadswandeling door Auckland gepland. Lekker sjokken door een grote stad met mooie havens. Het toeval wil dat deze week ook het “New Zealands Ocean Festival” is gestart. Eigenlijk een soort haven dagen met allerlei activiteiten in en rond de haven. Het is lekker weer om over de kades en naar mooie oude houten boten te kijken met hun trotse eigenaren. Daarna lopen we richting Sky Tower. In deze 330 meter hoge toren kun je tot 220 meter naar de sky view dek. Gelukkig niet druk. Mooi uitzicht over de stad en zijn havens. Ik zie trouwens aan een van de pieren dat een boot uit Zweden vol met auto’s, campers, tracktors en vrachtwagens wordt uitgeladen.



In centrum van de stad bezoeken we nog een een modern muziek theather, eigelijk zoiets als Vredeburg in Utrecht. Ik zie op een reclamezuil dat Graham Nash optreed. En wat blijkt, die treedt diezelfde avond op hier in Auckland en waarempel er zijn hiervoor ook nog kaartjes. En ja waarom niet dus gelijk weer kaartjes gekocht. De Parnell straat is een van de mooiere straten van Auckland, veel knusse winkeltjes, koffiehuizen en restaurants. Omdat ons hotel centraal ligt kunnen we er makkelijk langs lopen om ons op te maken voor de avond.




Graham Nash optreden begint om 19.30 uur. Wat heerlijk zo vroeg! We dachten dat het in het muziektheater was waar we vanmiddag de kaartjes kochten maar om 19 uur was daar helemaal niks te doen. Nu valt het sowieso op dat hier de koffiehuizen en veel restaurants al vroeg op de avond sluiten. Dus vragen we waar we moesten zijn. Gelukkig was het een paar 100 meter verder op in de Civic. Een oud theater helemaal in indonesische stijl. En daar zitten we dan om half acht s’avonds in een concert van Graham Nash. Een van de oprichters van de Hollies en natuurlijk bekend van Crosby, Stills, Nash and Young. Hij is gestart met optreden in 1955. Dus het was meer dan 60 jaar muziek geschiedenis die daar op het podium stond.

Werkelijk deze 82 jaar oude man heeft nog steeds een geweldige performance en zijn stem mag er ook wezen. Maar wat me vooral opviel dat zijn teksten er toe doen en nog goed verstaanbaar waren. En gewoon beginnen om 19.30 uur. Alles bij elkaar een optreden van meer dan 2 uur. Echt fantastisch, we waren er allebei diep van onder de indruk. Leuke nieuwe nummers van zijn nieuwste relaese “Now”. En natuurlijke ouwe gouwe zoals Chicago, that is why you want to live, our house, etc., Dus ja wat wil je nog meer, om nooit meer te vergeten. Wat een toeval 2 dagen in Auckland met zulke optredens. Toeval bestaat zullen we maar zeggen. Na die tijd nog een lekker biertje gedronken in Irish Pub.
Volgende ochtend nog met Silke en Jesper (onze kleinkids) gesproken want ze hadden hun rapporten gekregen. Zo leuk om te horen dat het goed met ze gaat op school. Dus dat wordt weer de spaarpot spekken als we terug zijn van deze reis.
Rustig de auto inpakken en verder door naar het zuiden. We gaan de laatste week in van NZ. We krijgen beetje het gevoel dat 7 weken toch wat te kort is voor wat wij allemaal willen. We rijden zaterdag 2 maart richting Coromandel, een rit van ongeveer 250 km . We komen door Waiomu Ecological erea. Bezoeken daar een particulier watertuin. Mooi rustig en met veel zorg onderhouden.


Jammer dat de waterlelies niet meer bloeien. Stukje verder op in bos komen we nog een 1200 jaar oude Kauri boom tegen. In Hot Beach slaan we ons kampement op op een Top 10 camping. Het is zaterdag en toch weer druk op de camping. Het heet Hot Beach omdat er hier op het strand Hot Springs zijn.
Morgenvroeg bij laag water kun je, met schep van de camping, op het strand op de juiste plek een gat graven. Ja net zoals Duitsers. Hier komt heet water uit de grond, dat 65 graden warm is. Te heet! Je moet dus op precies de goede plaats een kuil graven waar je een goed houdbare temperatuur hebt. Als je lang genoeg graaft en op de goede plek dan heb je je eigen hot spring.



Het is leuk om te zien hoe iedereen op zoek is naar de goede plek. Sommigen komen met emmers, anderen met een kinderschepje. Tja, zo is oud weer een beetje jong.
Na 2 uur badderen in ons zelf gegraven kuil verder de zondag in. We rijden vandag naar Coromandel een stadje 50 km verderop naar het noorden op dit schiereiland. We rijden over een mooie gravel weg.



yBezoeken de stad, maar het regent veel. Hier en daar een kijkje nemen in oud gebouw of art galery. Via een omweg weer terug naar Hot Beach om te genieten van een mooi zondagmiddag. Waar we live getuigen op de radio zijn van WK race van Femke Bol en Lieke Klaver.