American Samoa een groen eiland. 25 maart

Afgelopen dagen hebben we veel sightseeing gedaan. Dat doe je hier in principe met de auto. Het is hier overdag rond 32 graden en s’ nachts niet lager dan 27 graden. Met andere woorden de airco is onmisbaar, zo verwend zijn we wel. Ook regelmatig een plensbui en dan regent het letterlijk pijpenstelen. Gelukkig zijn de wegen hier goed, soms erg stijl maar je kunt overal goed komen. Doordat we ook regelmatig contact hebben met de moeder van de airbnb weten we inmiddels ook hoe het zit met al die ruimtes die voor die huizen staan. Elke familie is soort clan en iedere clan  heeft een chief. Voor het huis van de chief staat soort familie ruimte die voor de familie bijeenkomsten wordt gebruikt.

Het huis waar wij wonen is ook aan een plein waar allemaal familie van elkaar woont. Het is een behoorlijke hechte gemeenschap. Ze doen heel veel samen zoals gezamenlijk onderhoud van de omgeving, zoals grasmaaien, opruimen etc. Ook als er problemen zijn wordt raad gevraagd aan de chief. Soms staan 10 of meer van de familieruimtes naast elkaar. Vaak worden familieleden aan huis begraven in een soort  mausoleum. Met andere woorden het huis zal nooit in handen vallen van iemand buiten de familie. Laat staan dat het bestemmingsplan van zo’n stuk grond zal veranderen.

Maar ja allemaal westerse gedachten. Deze moeder vertelde ook dat 38 jr in de California heeft gewoond en weer terug is gegaan naar Samoa voor haar oude dag.

De middenstand is bijna helemaal in handen van Chinezen. Onze autoverhuurder, ook een Chinees, vertelde als je trouwt met een Samoaanse vrouw ben je in no time failliet. Want je moet geld verdienen voor haar hele familie. En dat trek je niet met een inkomen uit een klein supermarktje. Grappig om dit horen. 

In het gesprek met een dominee van kerk in een van de buurschappen horen we dat het merendeel van Protestants is. Er zijn 51 protestantse kerken op het eiland, naast die van de katholieken, advendisten, methodisten etc.

Dus op een gemeenschap van 45000 mensen zijn meer dan 60 kerken en dat zijn geen kleine kerken.

Afgelopen Palmzondag zijn we naar een mis geweest in de kathedraal van Samoa. De bisschop ging voor in de kerkdienst. De kerk zat helemaal vol met complete gezinnen met kinderen en baby’s. Ook werd de complete passion nagespeeld met veel overtuiging en passie. Toen Jesus na de kruisiging werd afgevoerd huilden sommige mensen. Kortom passie overal. Ik vond het zelf ook mooi en gaf ook de nodige emotie in zo’n volle kerk met jong en oud.

 De zondag was het erg stil in de buurt en op straat. Hier is sowieso alles dicht in het weekend. Uiteraard zijn de chinese winkeliers wel open. Restaurants zijn er ook nauwelijks op Samoa, los dat er wel veel fast food tenten zijn. Gelukkig is een restaurant bij een van de weinige hotels op het eiland wel open. Lekker op het terras aan het water met opkomende maan gegeten. Wel grappig toen ik de foto hiervan deelde met Silke, ons kleinkind (9) in NL. Ik vertelde haar dat hier de maan opkomt en bij haar de zon! Volgens haar kon dat niet.

Tja de aarde is rond maar maak dat de kat maar wijs! 

Maandag is onze vertrek dag. De ochtend regent het weer hard. We doen een bezoek  aan het museum van Samoa. Opgericht in 1973 maar na 50 jaar is het een triest gebeuren.

Er is nauwelijks kunst of historische zaken, er is ook niemand. Hier zit de cultuur waarschijnlijk meer in de mensen, hun gemeenschappen, kerken en nationale feestdagen, zoals roeiwedstrijden. 
Nog wat sfeerfoto’svan het eiland

Gelukkig kunnen we later op de dag uitchecken uit onze airbnb en gaan we om 20 uur naar het vliegveld. Er gaat 2x per week een vlucht naar Hawaii en vandaar uit naar de VS. Dat gaan wij dus doen, op bezoek bij onze Amerikaantjes in Bend Oregon waar we 26 maart s’avonds aankomen. 3 vluchten voordat we daar zijn.