Vroeg op want om 9.15 uur moeten we op ons trefpunt zijn voor een safari naar Cap Kidnappers. Hier zitten een aantal Gannet kolonies of Jan van Gent vogels. We ontbijten nog eerst even lekker in ochtendzonnetje.
We zijn met een kleine groep en gaan eerst met een soort safari bus door een 10 km lange gravel route naar het eind van het schiereiland. De weg zelf is spectaculair. Onze vrouwelijke chauffeur en gids Jan is, denk ik, dik in de zeventig en rijdt met grote vaardigheid door dit prachtig landschap met een mooie verhalen over de omgeving en stukje geschiedenis ervan.
Op het eindpunt aangekomen zit een grote kolonie van een paar honderd paartjes Jan van Genten. Helemaal niet schuw en eerder nieuwsgierig laten ze hun vliegkunsten zien en hun ijver om elkaar te plezieren.
De Jan van Gent heeft een spanwijdte van ongeveer 2 meter en een beetje dezelfde leefgewoonte als de Albatrossen die we op het Zuider Eiland hebben gezien. Een prachtige ervaring weer met deze vogels. Hun jongen zijn al best groot en proberen al de eerste vlucht te maken.
De hele safari duurt 3 uur.
We kamperen de laatste keer voordat we zaterdag naar Wellington rijden, vanaf hier nog 320 km. We besluiten om een tussenstop te maken na ongeveer 100 km in het dorpje Põrangahau. We rijden daar binnendoor hier naar toe. In eerste instantie komen we door een fruit- en wijnstreek. Daarna is het weer schapen en koeien. Vlak bij onze kampeerplek is nog een plaatsje met de langste naam ter wereld. Zie bord maar ik heb het hier ook even opgeschreven: Taumatawhatangihangakoauauotamateaturipukakapikimaungahoronukupokaiwhenuakitanatahu.
Mijn spellingscontrole heeft geen vervanging gevonden en och die arme postbode.
Op de camping zijn we de enige. Het is een kleine oude camping, vlak aan het strand, met een aardige eigenaar en brandschone openbare voorzieningen. We gaan nog even naar het strand en maken daar met de auto nog een klein rond op. Dat mag hier weer, maar niet doorvertellen aan het verhuurbedrijf.
We bezoeken ook nog even de plaatselijke kroeg in het authentiek hotel Duke. Meteen komen er locals op ons af om te vragen wie we zijn en of we zin hebben om mee te biljarten. Want elke vrijdagavond om 18 uur wordt hier een pool-biljard wedstrijdje gespeeld, inleg 5 dollar. Ontzettend aardige mensen.
De nacht is wederom kraakhelder en de sterrenpracht is weer fenomenaal.
De volgende ochtend kunnen we alles droog inpakken. Het was onze laatste nacht op de camping tijdens deze reis. Dus we moeten voor morgen van al onze camping-spullen af, die we 7 weken geleden hier gekocht hebben. Bij de camping hebben we veel keukengerei achtergelaten. Met ons Airbnb adres in Wellington, waar we de laatste nacht in NZ verblijven, is afgesproken om de tent stoelen en tafel en zo achter te laten. Maar goed het is zaterdag en we moeten nog 290 km rijden.
We rijden weer door de binnenlanden een mooie weg, heel rustig met veel wegwerkzaamheden. Dat wil zeggen veel aankondigen met pionnen en borden.
Tot nu toe hebben we nog niet Nieuw Zeelandse trots in de levende lijve gezien, namelijke de KIWI.
De enige mogelijkheid waar dat nog kan, is de Pūkaha National Wildlife Centre waar we langs komen. Daar hebben ze één Kiwi en die willen we wel zien. Dus 40 dollar entree betaald en ons wordt verteld dat hij/zij te zien is , maar dat je vooral veel geduld moet hebben. Even voor de goede orde, Kiwi’s laten zich alleen zien in de nacht. Dus wat hebben ze gedaan: een Kiwi huis gebouwd waarin de dag en nacht zijn omgedraaid. Dus ze simuleren overdag nacht met rode lampen, zodat de bezoeker de kiwi wel kan zien.
En jaaaaaaaa we zien haar eindelijk, een jonge dame van 5 maanden, in het rode licht. Een paar onduidelijke fotos hieronder en een foto van een opgezetten Kiwi. Zodat je weet wat je op de rode foto moet zien.
Een andere vogel die met uitsterven wordt bedreigd en waar er nog maar 500 zijn in heel NZ is de Takahē Een soort plofkip die ook niet kan vliegen.
Nu kunnen we met gerust hart morgen 10 maart uit NZ vertrekken. Na een rit van ongeveer 5 uur komen we aan in Wellington. Onze uiterst aardige Airbnb host ontvangt ons in zijn schitterend huis. Heerlijk weer om alle was te doen en onze campingspullen uitladen. Onze host is zo blij met de spullen dat ze ons spontaan een gratis overnachting aanbiedt. Nou dat nemen we met beide handen aan. Van het geld gaan we heerlijk uiteten om onze mooie reis in Nieuw Zeeland af te sluiten.
We kijken terug op een schitterende reis door Nieuw Zeeland.
Morgenmiddag vliegen we naar Fiji, het volgende doel van onze reis. En dat is lezen jullie snel weer.