Vroeg op in een hostel is altijd de uitdaging om anderen te laten slapen. Maar mijn Mexicaanse kamergenoot voelt zich verantwoordelijk om me nog met raad en daad bij te staan. Gelukkig was het mij naar veel gedoe gelukt om de adres van de banden zaak in de TomTom te krijgen. Ja het adressen zijn in Mexico een uitdaging. Dus om 7.30 uur vol goede moed op stap richting Mexico city. Ik rij via de snelweg (no 57) naar Mexico stad. Ondanks alle vroegte is het al flink druk. Na zo’n 200 km kom ik al regelmatig in een file terecht. Vaak omdat er een truck stilvalt berg op of kop staart botsingen. Natuurlijk ook de tol poortjes zijn fileoorzaken. Zo’n 30 km voor mijn bandenstop reed ik permanent in een stroomde auto’s, bussen en vrachtwagens. Een spaghetti van wegen, afritten en illegale opritten voelt niet vertrouwensvol dat de TomTom het in een keer gaat vinden. Op gegeven moment ga ik van snelweg of en wordt een door een wijkje geleid waar mensen mij altijd voor hebben willen waarschuwen. Maar ook daar kom ik goed doorheen. Tjonge en wonder boven wonder staat ik om 11 uur voor de bandenzaak. Door uiterst vriendelijk personeel word ik keurig in het Engels geholpen. En nadat minimaal 15 Formulieren heb ondertekend, is er binnen 1 uur wachten een nieuwe achterband gemonteerd (conti TKC 70 voor de kenners).
Met de nieuwe coordinaten rij rond 13 uur opgelucht richting Teotihuacan, de beroemde pyramides (50 km ten noorde van Mexico). Bij het hotel Tepochcalli, gereserveerd via Booking.com, is een relaxte sfeer. Mooie plaats op loopafstand van de pyramides. Hele vriendelijke eigenaar die gelukkig ook weer Engels kan. Hij regelt de was (70 pesos) en gids voor morgen. Later op de middag word ik nog uitgenodigd op een feestje met veel eten. Nou ja feest, het was een bijeenkomst waar een inzameling georganiseerd Is voor iemand die kanker heeft. Maar er was een mooie sfeer met samenzang, speeches en optredens. Dus dit was een gratis volpension. Leuke mensen en ze zijn erg geïnteresseerd in mijn herkomst en reis.
De rest van de dag neem lekker de tijd om de website bij te werken en weer een filmpje aan te maken. Uiteindelijk is dit ook allemaal gelukt. Na lange chat met vrienden die op bezoek zijn bij Liesbeth en met Erik in VS geeft het een voldaan gevoel.
Op zondagochtend om half negen staat mijn gids klaar om mij mee te nemen naar de Pyramides. Voor Mexicanen is het op zondag gratis maar niet voor gringos! We beklimmen Pyramide del Sol en en Pyramide del Luna. Het ontstaan van de pyramides is nog steeds een raadsel. Het zijn geen graftombes maar massief. Men denkt dat ze meer offerplaatsen zijn gebruikt. Wel typisch is dat de drie pyramides in dezelfde verhouding staan als de pyramides bij Gepos. Ook is de basis precies het hetzelfde, maar ze zijn een minder hoog. Er is 250 jaar aan gebouwd. En rond 650 na Christus is de boel verlaten, reden. De Azteken die later deze pyramides ontdekten hebben er betekenis aangegeven, waarvan men nu betwijfelt of dat klopt. Op een drukke dag schijn je 2 tot 3 uur over een beklimming te doen. Maar nu valt het mee, we kunnen overal zo op of in. Na 2 uur rondleiding ben ik weer wat wijzer en neem ik afscheid van mijn gids Louis. Kan hem altijd bellen als ik ergens taalproblemen heb. Wat dat betreft zijn Mexicanen erg behulpzaam.
Terug bij het hotel pak ik mijn spullen om naar Puebla te rijden, een rit van 150 km. Pak de snelste route en kom uiteraard voor de stad in enorme verkeersrdrukte terecht. Gelukkig vind ik mijn hotel soepel en kan ik de motor wederom in een garage parkeren. Daar zoek ik de hotels ook op uit. Loop de stad in en dat verklaard denk ik ook de drukte op de weg. Hier is het over hoofden lopen, dat geeft een hoop gezelligheid. Op het centrale plein is er een gezellige kerstsfeer met veel optredes van straatartiesten. Wel raar om in een T-shirt dit te bleven.
Maandag de rit naar Oaxaca zo’n 375 km, waarvan 135 km over een bergweg (weg no 135). Het is een prachtige motorweg. De weg is ook goed en weinig verkeer, dus dat is veel zwieren. Eindelijk want hier doe het ook voor, niet alleen kilometers maken maar ook lekker motorrijden. Fantastisch! Deze mag zo in de boeken als een van betere motorroutes. Onderweg kom er veel (Marie)processies tegen. Vaak een vrachtauto of pickup met een Mariabeeld erop met alle versieringen en daarachter aan veelal een peloton fietsers of zelfs estafettelopers. Dat geheel wordt begeleid door politie en veel volgauto’s etc. Je zie ze ook op snelwegen. Het schijnt dat elk dorp wel zoiets organiseert. Ook worden langs de weg de Mariabeelden en kapellen volop versiert. Een goede reden om daar weer een feest om heen te organiseren.
Zo rond drieën ariveer ik bij het hotel (La Casona del Liano). De motor krijgt een dik verdiende wasbeurt. Ook op maandagavond is het gezellige drukte in de stad.
Kijk ook op youtube
Anita dank voor je bericht. Ja het is heel bijzonder op deze wijze te reizen.