Woensdag, 4 december, rij ik een verbindingsroute van Parral naar Zacatecas. Een kleine 700 km staat mij te wachten. Dat is voor motorrijden veel. Ik kies ervoor om de snelste en meeste rechte route te kiezen. En recht is de weg. Ik vertrek vroeg vanuit Parral. Het grote nadeel van noord naar zuid rijden is dat je altijd de zon van voren hebt. Zeker als die net opkomt zo rond 7 uur dan is echt verblindend, maar het is ook nog koud. Dat komt dat veel steden in Mexico boven de 1500 meter liggen, dus het koelt behoorlijk af s‘nachts. Ik rij eerst 75 km oostelijk naar Jeremez. Weinig verkeer en goede weg. Dan draai ik de weg no 45 op en dat is is bijna 600 km rechtdoor naar Zacatecas. Veel ervan is tolweg, een lange zit dus. Maar ik had mee voorgenomen op geconcentreerd te rijden en dat lukt prima. Wederom enorme vlaktes dus weinig afwisseling laat staan leuk motorrijden. That the part of de deal: als je ergens wil komen is het niet altijd leuk. Ongeveer om de 100 mijl stop ik om de benen te strekken en de tank weer vol te gooien. OXXO is mijn vaste koffie plek en Pemex mijn vaste benzinestation. Prima service, netjes en vooral schoon overal. Bij elke pomp staat personeel. Tegen vijven kom ik aan in Zacatecas. Hotel heeft een prima garage voor mijn motor want ik blijf hier 2 nachten. De kamer is groot maar geen raam, das minder. Voordeel heel erg stil.
Helaas lukt uitslapen ook in het in Hotel Posada Del Tolosa niet. Prima bed maar om 5 uur gaat de biologische klok in de dagstand. De digitale krant is er dan al dus dan komt goed uit. Nog wat gechat met de Data Simkaart leverancier over de waardeloze verbinding hier in Mexico. Nadat zij de boel gereset hebben gaat het iets beter. Ja de verbinding met thuis en bv je mail voor reserveringen is wel belangrijk, net zoals toegang tot goede wegenkaarten.
In de ochtend rustig door de stad gewandeld na een capuchinno bij Starbucks. Ja ze hebben die hier ook. Winkelstraatjes en overdekte markten bezocht. Wat een kleurrijk schouwspel van eten, kruiden, muziek, marktkooplui en bezoekers. Ook hier staat het eten centraal. Er zijn mooie parkjes met prachtige beelden van helden uit Zacatecas. Het is warm en je kan gewoon in T-shirt lopen. Rond middag uur spring ik op een tourbus. Er zitten nog 4 andere mensen boven in de bus. Een man lijkt niet Mexicaans uiterlijk te hebben met een pet met Engelse tekst van John Deer, oa tractors. Bij het uitstappen spreken we elkaar aan. Het blijkt een Canadees te zijn uit Victoria, een stad op Victoria Island bij Vancouver. Zijn vrouw is Mexicaanse. Ze zijn overwinteraars die op reis zijn door Mexico en op weg zijn naar hun vaste stek in zuid Mexico. Het wordt een hele gezellige middag met gezamenlijke siteseeing en terrasje pikken en heel veel verhalen over Canada en Mexico. Hij heeft economie gestudeerd, hoteleigenaar geweest, inversteerder in onroerend goed en aandelen. Maar nog belangrijker hij is opgegroeid op een boerderij. Dus een gemeenschappelijk achtergrond.Nu leeft hij als pensionada, deels in Victoria en deels in Mexico dus. Hij rijdt ook BMW (motor), heeft een 1100 RS en 650 GS. We spreken af om vanavond samen te eten. Voordeel van een Mexicaanse kennissen is dat ze kunnen uitzoeken waar we kunnen eten. De keuze was een best chique restaurant waar ze bijzonder goede steaks hebben. Ik vind die van 4 ons wel groot genoeg. Hij was fantastisch klaargemaakt smaakte heerlijk en het was erg gezellig eten met Norman en Claudia. Nog voor de 3 flessen wijn leeg waren was er een klik en erna was soort van vriendschap. Een zeer geslaagde middag en avond in Zacatecas. We hebben adressen uitgewisseld en afscheid genomen.
De volgende ochtend (7 dec) weer op tijd op om naar San Miguel de Allende te rijden (360 km). Weer veel autobaan en de laatste 30 km tweebaansweg. Opvallend veel landbouw hier. In stad aangekomen lang gezocht naar mijn gereserveerde hotel. Maar na wat later bleek dat er een verkeerd adres stond in Booking.com. Dus maar een Hostel opgezocht, genaamd Alcatraz. Mijn kamergenoot Cesar, is een Mexicaan die concerten verzorgd. Later op de middag maak ik een wandeling door de deze prachtige stad. Voor het eerst in Mexico zie ik nu toeristen, veel Amerikanen en natuurlijk Japanners. Stad met een prachtig plein met groot aantal kerken en mooie koloniale gebouwen. Een rijke stad in het verleden door zilverwinning en handel. De Spanjaarden hebben er toen flink aan verdiend. De wegen van toen liggen er nog. Het zijn kinderkopjes maar dan niet afgevlakt, lastig wandelen!
Later in de Hostel leuke gesprekken gehad met een Amerikaanse die over de hele wereld heeft gereisd, ik schat haar begin zeventig. Ze heeft mooie verhalen over Guatemala en rest van Midden-Amerika. Ook de Hostel uitbaatster heeft veel in die landen gereist. Dat geeft de burger weer moed :). Later op de avond ga ik met de mijn kamergenoot Cesar nog biertje drinken in een typische Mexicaans cafe. Ze noemen dat hier een “Catina”. Kijk maar
Morgen moet ik op tijd in Mexico City zijn voor een bandenwissel (achter). De huidige achterband (6000 km) haalt Panama niet! Via mijn Pan Amerika groeps app heb ik een adres in Mexico City gekregen. Nou dat wordt een uitdaging om het te vinden en er te komen.
Dank. Ja het zeker bijzonder. Jullie ook goede Kerst en daar en iedereen de groeten.