Nu, vrijdagochtend, weer contact gehad met Iron Horse. Het onderdeel is er voor de middag, dus als de reparatie voorspoedig verloopt, kan ik vanmiddag door naar Douglas aan de grens met Mexico. Het heeft de hele nacht en ochtend geregend. Het nat en koud. De pitstop bij Iron Horse duurt iets minder dan een uur. De kapotte schokbreker is vervangen door een hele mooie dure nieuwe van het merk TFX. Ik heb de twijfelachtige eer dat ik bij de meest noordelijke BMW dealer van de VS ben geweest in Fairbanks in Alaska. Dat was vorig jaar. Nu bij een van de zuidelijkste. Bij elkaar hebben ze er mooi wat aan kunnen versleutelen. Maar enfin we kunnen weer verder voor een korte rit naar Douglas, waar ik de grens over ga met Mexico. Onderweg maar weer mijn kanariepak aan gedaan. Dat is mijn knalgele regenbak. Door de regen moet ik af en toe door floodings rijden. Overstromingen van de weg. Tot wel meer dan 30 cm water is wel ff spannend. In Douglas wat Mexicaanse pesos ingekocht en allen papieren op orde gemaakt zodat we vlot de grens over kunnen.
Zaterdag vroeg naar de grens want je hebt uitgeslapen douaniers nodig of niet? In feite rij je zo Amerika uit, maar dan moet je je melden bij een Mexicaanse douaniers. Visum moet in orde gemaakt worden en je moet je motor inklaren. Eens Mexicaan die staat te poetsen leidt mij als tolk langs de verschillende loketten. Bij de inklaring van de motor dreigt het bijna fout te gaan. Want op het eigendomsbewijs staat niet het kentekennummer van de kentekenplaat. Dat doen ze in de VS niet. Na veel gedoe maken ze een foto van het kentekenplaat. Maar dan krijgen ze een probleem met het systeem. Ligt niet aan mij maar gelukkig. Na een uur wachten vragen ze of ik niet ergens wil gaan ontbijten want ze zijn nog wel een uurtje bezig. De aardige meneer van het poetsen brengt me naar een restaurant. Na 1 uur is allemaal gelukt en kan ik na 3 uur verder. Heheh we zijn in Mexico. Nu nog 500 km naar Chihuahua. In het eerste deel van de route zijn er veel wegopbrekingen, passen met langzaam rijdende truckers en ook weer overstromingen. Spectaculaire hier en daar. Vreemd dat op hele vlakke stukken toch water ziet stromen waarvan je afvraagt waar het vandaan komt. Na Janos ongeveer 150 over de grens wordt het landschap weer vlakker net zoals in Nevada. Blijkbaar heb ik weer een uur ingeleverd en kom pas bij schemer aan in Chihuahua. En in het donker rijden in een vreemde stad is niet leuk. Bijna een uur rij ik door de stad naar Motel Maria Dolores. Niets gereserveerd maar ik ben gelukkig welkom. Het was al 18.30 uur dus eigelijk tegen het principe iN om voor het donker een overnachting te vinden. S’avonds nog de stad in het is druk en gezellig.