Onderweg naar Indonesië type ik dit bericht.
Oudjaarsavond gaan we naar een galafeest geregeld door Annemiek en Andrea. Kledingvoorschrift is: gala black en white. Gelukkig kon ik een pak lenen van een vriend Robert. We staan er pico bello op. Ach het was best leuk om een keer strak in het pak te gaan.
Omdat hier alles afgekocht kan worden, wordt een chauffeur ingehuurd die ons brengt en ook weer thuisbrengt met Andreas eigen auto. Hij viert zijn nieuwjaar op de parkeerplaats in de auto. Het feest”je” is met ongeveer 1600 mensen op een groot grasveld van een golfclub met grotendeels Engelsen. Ontvangst is super mooi ingericht met ijssculpturen en natuurlijk een rode loper.
Je koopt op zo’n feest een tafel voor 10 personen. Annemiek heeft samen met haar baas onze tafel geregeld. Samen met zijn partner en zijn drie dochters zijn we met z’n negenen. Het is een leuke en gezellige groep met elkaar. Drank, eten en muziek is all inclusief en het wordt snel gezellig op het hele terrein. Overal staan standjes met drank en eten. Muziek was van DJ, van een hele goede Tina Tuner en verschrikkelijke Micheal Jackson. Deze (engels)man had een buikje en een matige performance. We hebben leuke gesprekken gehad, gedanst en natuurlijk lekker gegeten en gedronken. Onze tafelgenote heeft ook motor gereden, een Triumph Tripel. Het nieuwsjaar vuurwerk was voor Dubaise begrippen matig en kort. Maar we voor die tijd hebben we nog een Venezuelaanse traditie gevolgd, namelijk door 12 druiven te eten en bij elke druif een wens te doen. Afijn ik denk dat velen ervan in een flinke plas drank zijn beland :). Maar we hopen het beste ervan.
Onze chauffeur brengt ons netjes thuis en zijn jaar is ook uitstekend gestart met deze klus.
Eenmaal thuis nog een flesje bubbels geleegd en mensen in NL gelukkig nieuwjaar gewenst.
De eerste dag begon dus voor sommigen wat laat. Maar na een lunch hebben we traditie opgepakt van een nieuwjaarsduik. Geen straf hier in tegendeel. In de buurt van Bush El Arab, je weet wel dat beroemde hotel met die ronde vorm en de helikopterplatvorm, een duik genomen. Vandaaruit hebben we op gehuurde fietsen een fietstocht gemaakt naar Dubai Downtown. Eerst een flink stuk over de drukke boulevard, waarna we langs het kanaal bij de Bush Kalifa uitkomen. De hoogste wolkenkrabber ter wereld.
We waren hier vaker geweest maar op de fiets is het wel speciaal. In Dubai worden ook steeds meer fietsvoorziening aangelegd. Door het donker ( het is om 18 uur donker) weer terug gefietst naar de auto. Wel heel speciaal met die skyline. Thuis voor de dames heerlijke Nederlandse pannenkoeken gebakken.
Twee januari is alweer onze laatste dag. We maken nog een rit door downtown om het museum van de Future te bezoeken.
We kunnen niet naar de expositie, die is nl al maanden van tevoren volgeboekt, maar het gebouw, entree en ontvangst zijn al het bezoeken waard. Daarna hebben we nog een digitale kunstvoorstelling bezocht, waarbij de schilderijen van oa van Gogh, Monnet etc op een creatieve en digitale manier werden geprojecteerd.
Op de Marina, wijk van Dubai, eten we naast het grootste, alweer ja, reuzerad ter wereld. Met zijn 250 meter hoogte een enorm ding. Het vreemde is dat hij na oplevering maar een paar maanden heeft gedraaid en nu al jaren stil staat, oorzaak niet bekend. We worden nog verrast door een geweldige drone show. Ik blijf het een enorm technische kunststuk vinden. Zie foto’s. Ook hier laten ze er geen gras over groeien.
Je blijft je in zo’n stad toch afvragen hoe lang dit houdbaar is van alles groter grootst! En niet alleen in gebouwen, musea, wegen etc, maar ook in “gebaren” en leefstijl van mensen. Alles maar dan ook alles wordt (af)gekocht tot en met opvoeden van de kinderen. Je ziet vooral veel lokale ouders, mannen in het wit en vrouwen in het zwart, met kinderen en nannies in de restaurants zitten. Daarbij is ook nog alles 2x duurder is dan bij ons. Letterlijk alles is hier met geld te koop, met andere woorden de afhankelijkheid van een ander is eigelijk enorm!
Dus ja zo zijn we het nieuwe jaar ingegaan. Ontzettend gezellig bezoek maar 3 januari moeten we weer afscheid nemen. Dan vliegen we naar Jakarta vanaf het vliegveld in Abu Dhabi, weer zo’n prestigieus nieuw vliegveld. We zijn benieuwd hoe de overgang voor ons naar Indonesië zal zijn.
Heel leuk!
Ik heb Julie op Wats app een bericht gestuurd
Silke