Nelson en Abel Tasman National Park 27 januari 2024

Abel Tasman National Park Totaranui camping 26 januari

We komen rond 19 uur aan in Picton, en hebben daar nog een nachtje in Airbnb geregeld in een cabin op een camperpark vlak bij de ferry midden in het stadje. Gelukkig hebben ze een keuken waar we ons eigen eten kunnen brouwen. Prima onderkomen voor een camping.

Woensdag rijden we door naar Nelson, zo’n 110 km richting het westen. We nemen vanaf Picton de weg langs de kust. Een mooie bochtige weg, na 5 km komen we er achter dat we aantal dingen in de keuken van de camping hebben vergeten. We draaien om en rijden terug, RECHTS! Aiiii, bij de volgende bocht staat ineens een knots van een pick up voor onze neus. Remmen en uitwijken, gelukkig ging net goed. Hele boze tegenligger, begrijpelijk. Wat ik eerder al zei: reflexen zijn gevaarlijk. Je moet zo bewust nadenken waar je op de weg zit. De komende dagen gaat het nog een paar keer op het nippertje goed. Vooral het afslaan en bij een voorrangsweg oprijden is het opletten geblazen. Ezelbruggetje: Links afslaan is makkelijk ; rechts afslaan is moeilijk. We roepen steeds tegen elkaar als het zo ver is. In Nelson aangekomen zoeken we een camping. De app Rankerscamping helpt ons erbij. Op de Thuna Beach Holiday park is plek voor ons. We zetten voor het eerste onze nieuwe tent op. Na een beetje stoeien staat ie er best snel. Mooie grote tent, 4 persoons. Je kunt er in staan. Dus hier kunnen we komende 6 weken prima mee vooruit.

Ook de ander aankoopjes voldoen aan onze verwachting. Als we geïnstalleerd zijn rijden we terug naar het centrum Nelson. Bezoeken en Angelsaksische kathedraal en lopen door de stad met wat historische gebouwen.

Doen nog wat boodschappen en kopen in in een tweedehands winkel nog een pan en paar wijnglazen voor tientje. Terug op de camping ga ik nog een rondje hardlopen en koken we onze eigen maaltijd in de camping keuken. Mooi om te zien hoeveel mannen en jongens staan te kokkerellen. Meestal tijdens onze reizen kook ik ook. We zijn dan net op tijd voor een mooie zonsondergang op het strand achter onze tent.

Donderdag gaan we richting Abel Tasman NP in het noord westen van het Zuider Eiland. Het is deels een doorgaande weg die allengs overgaat in een secundaire weg en later zelfs in een gravel road met spectaculaire uitzichten op de Golden Bay. Daar heeft ooit Abel Tasman voor het eerst voor anker gegaan toen hij New Zealand ontdekte. Aangekomen op Totaranui camping bleek dat ze geen plek hadden ook niet voor “two nice Duchies”. Maar ze adviseerde om 2 uur later terug te komen omdat mogelijk mensen niet zouden komen opdagen of eerder weggingen. Toen we buiten aan kijken waren wat we in de tussentjid konden doen, kwam de aardige mevrouw van de receptie onze zeggen dat er een plaats was omdat iemand eerder vertrok. We vinden een prachtige plek omgeveer 25 meter van het strand. Het is national park camping, met heel weinig voorzieningen: geen elektriciteit, geen warmwater, geen kookgelegenheid. Je bent op jezelf aangewezen. We hebben alles bij ons en kunnen hiermee 2 dagen vooruit. We blijven 2 nachten en betalen hier ongeveer 25 euro per nacht.

We hebben de middag nog voor een heerlijke wandeling. 7,5 km natuurschoon. NZ kent meer dan 125 soorten varens. Je ziet sommige varens als soort palmbomen boven alles uitsteken. Het maakt een soort

juresicpark achtige aanblik. Aan de kust heb je prachtige rotsformaties en plantengroei. Het is vooral genieten van het prachtige warme weer in combinatie met strand. Ook de opkomst van de maan boven de zee is prachtig. We besluiten morgen, vrijdag, een wandeling door het noodroosten van het park te maken, ongeveer 20 km.

Het eerste deel van de wandeling is best pittig met een klim van 400 hoogtemeters naar Gibbs Hill. Het is bijna de hele wandeling een oorverdovend geluid van een soort krekels die ook velen om je heen zwermen en regelmatig tegen op knotsen.

We verwonderen ons steeds weer over de soorten varens en ander planten groei die we zien. Tweede gedeelte goed voor groot gedeelte langs de kust en over stranden. Wat een formidabele uitzichten. Ook komen we maar weinig mensen tegen. In de baaien en op de stranden is het heel rustig.

Het weer is ook geweldig mooi. Het tweede gedeelte is relatief makkelijk lopen, prachtige paden en mooie en indrukwekkende bomen en begroeiing. Wat fantastisch om hier doorheen lopen.

Op een van de stranden nemen we een langer pauze en een duik in de zee. Beetje eng is het wel want de stranden gaan stijl omlaag en de golfslag is best wel sterk. Evenwel een lekkere opfrisser.