Laatste gedeelte Carratera Austral

8 maart 2023 Fachinal aan Lago General Carrera – Cochrane (140 km)

We kunnen perfect de zonsopkomst zien boven het meer. Dan pakken we de euvele moed om een ochtendduik te nemen in het meer. Natuurlijk zijn hier geen beelden van beschikbaar. Een ding was zeker het was verrekte koud. Na een ontbijtje rijden we terug naar Carratera Austral ongeveer 75 km. Weg in omgekeerde richting  is natuurlijk weer ontzettend mooi! Het meer nu aan de rechterkant.

Na nog een poging gewaagd te hebben om fossiele site te bezoeken:  te ver en we zijn geen fossielfans! Als we de carratera oprijden begint het te regen. Gelukkig niet veel maar de weg is vettig en dus uitkijken. Stukken zijn erg slecht. Voorbij Baker komen twee rivier samen de Rio Baker en de Rio Neff. Prachtige plek en de zon schijnt weer. Vanaf hier is weg voor gravel naar Cochrane erg goed. Ze zijn zelfs flink aan het verbeteren maar nog steeds gravel. 

In Cochrane hebben we een afspraak bij een werkplaats om onze waterpomp te repareren. Het is een elektriciteitsporbleem naar mijn idee. 

In het dorp gaan we nog op zoek naar een wissel voor een propaanfles. Een oudere man brengt ons met zijn auto naar naar een tankstation waar ze deze flessen hebben. Erg aardig van hem. Tja als je problemen hebt en geen Spaans kunt, dan is iemand helpen erg eenvoudig door je gewoon naar de goede plaats brengen. Een optimale vorm van nonverbale communicatie. 

Nu we ook weten waar we gas kunnen krijgen kunnen we nog ff relaxen door in een restaurant een biertje te drinken en de eerste helft van FC Bayern tegen PSG te kijken. 

We lopen terug naar de werkplaats waar onze camper staat en hopelijk klaar is. En warempel de monteurs zijn trots dat ze het gefixt hebben. Er zat dus inderdaad een breuk in de elektrische voeding van de pomp. Ze  hebben hem tevens beter vastgezet. 

Nu nog opzoek naar een geschike overnachtingsplaats. Het vrij kamperen bevalt ons uitstekend en met deze camper kunnen we dat. Vandaar dat we blij zijn dat de waterpomp het weer doet. Want dan kunnen we weer douchen en fatsoenlijk afwassen. Omdat dit de eerste garage is in een omtrek van 100 km kom je hier veel pechgevallen tegen. Zoals een Duits echtpaar die met een eenjarig kind op reis zijn. Hun camperbusje heeft een kapotte koppakking dus einde reis met deze auto. Ze staan hier al 2 dagen op een vervolg reis te wachten. Dat doet me denken aan mijn eerder reizen met de motor dat ik 3 dagen in Fairbanks stond met een kapotte aandrijving en een jaar later tijdens Thanksgiving 3 dagen vastzat in Phoenix met een kapotte achtervering. Er lag bij deze garage ook een gecrashte BMW R 1250 GS. Zo te zien had die een flinke klapper gemaakt want zijn complete voorvork was afgebroken. Tjonge waarom gaan mensen met zo’n zware motor op reis. We komen heel wat mannen tegen van mijn leeftijd en ouder die echt op te zware machines rijden op deze wegen. Ik praat uit ervaring.

We rijden naar de plek op een heuvel waar  groot de naam van de stadje staat. De app  iOverlender is een fantastisch hulpmiddel hierbij. Natuurlijk is zo’n plaats ook altijd een ideale plek voor ontmoetingen. Dat hebben we geweten! Het duurde wel tot half een in de nacht voordat het op die plek ook echt rustig was. Dit behoudens de honden dan, die de  gehele nacht blijven blaffen!

9 maart Cochrane – Caleta Tortel 140 km 

Vandaag kunnen we rustig de tijd nemen voor tanken, boodschappen en campertanks aanvullen of leegmaken. In Chili begint het ongeveer om  9 uur te leven. Winkels gaan rond die tijd open en haasten is al helemaal niet van toepassing. Alle tankstations zijn bemenst, dwz je hoeft alleen maar af te rekenen. Altijd erg vriendelijk en hulpvaardige mensen. De diesels kost ongeveer 1,40 euro. 

Hier bij het tankstation treffen we een groep motorrrijders. Het zijn allemaal dames uit de VS die een motorreis maken door Patagonië, dit samen met gids ook op de motor. En weet je wat ze rijden: Royal Enfield Himalyan! Dat bedoel ik een lichte motor. Leuk om een even een praatje met ze te maken, ze zijn heel enthousiast over hun reis. 

Na de boodschappen gedaan te hebben verder opweg naar het zuiden. Zo’n 100 km over de Carratera en dan de afslag naar Caleta Tortel. Iedereen raad aan om daar naar toe te gaan want is het een stadje aan een fjord wat helemaal op palen is gebouwd. De weg is stuk beter dan we gewend waren van de laatste dagen. We stopen bij een cafeetje langs de weg en de uitbaaster vertelde dat het alfgelopen week twee dagen erg  veel had geregend. Zij kan zich niet herinneren dat er in zo’n korte tijd zoveel regen is  gevallen. Normaal heb je hier 4 seizoenen op een dag maar niet 1 (regen) seizoen in twee dagen. De weg had vlg haar veel geleden maar gelukkig had men de laatste dagen de boel weer glad gestreken. Leuk even met haar de praten. Want ook zij woont met haar man en zoon van 13 in de middel of knowwhere. Zijn runt daar haar winkeltje/ koffiehuisje en haar man is docent in Caleta Tortel 45 km verder op. We zien ook weer veel langeafstandfiersers. Carratera Austral is wat dat betreft een magneet voor avonturiers!

Aangekomen in Tortel maken we een wandeling over allemaal flonders en steigers door een langgerekt dorp op palen. Leuk en bijzonder om te zien. Weer veel straathonden of in dit geval steigerhonden. Snap niets van dat mensen dit normaal vinden! Geblaf en smerige boel dus. Het dorp zelf is ook wat vervallen met veel oude wrakken van boten. Ook rommelig overal. Maar ja men heeft ook nauwelijks ruimte rondom huizen. Afijn erg leuk om te zien en zeker de moeite waard!

We zoeken nu een plekje buiten het dorp, minder geblaf en autos die voorbij komen. 3 km buiten dorp vinden we een mooie plaats bij de rivier/fjord. Grappig dat je altijd voor dit soort dingen vaak water op zoekt. 

10 en 11 maart afsluiting van de Carratera Austral Tortel naar Puerto Yungay 45 km 

We hebben tijd genoeg om naar de ferry te komen waar we zaterdag 11 maart voor 2 dagen op gaan om naar het zuiden van Chili te varen. Vrijdag hebben we nog een prachtige rit over het laatste stukje van Carratera Austral. In totaal hebben we meer dan 1000 km over deze weg gereden waarvan ongeveer 600 km onverhard, gravel dus! Wat een geweldige mooie weg is dit. En ook hët laatste stuk is fantastisch mooi en spectaculair.

Blijkbaar ook een walhalla voor motorrijders want die komen we genoeg tegen op deze weg. Tegen de middag komen we aan in Puerto Yungay. We zijn anderhalve dag voor vertrek van de ferry bij het haventje. Er is helemaal niets, alleen een aanleg steiger voor de ferry en verder paar huizen en een kerkje.

We vermaken ons met lezen en doen af en toe een spel. Kletsen wat met een amerikaan van 78 die op zijn eentje op reis met een camper en jonge Colombiaan die de wereld rond reist op zijn Honda Afrika Twin. En we hebben helemaal geen ontvangst. Nu we op de bood zitten en we langs een dorp varen heb ik weer even ontvangst. Dus nu gaat de telefoon uit voor 2 dagen. 

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven