De laatste 3 dagen hebben we er flink de sokken in gehad. 2150 km hebben we afgelegd en zijn we op woensdagavond 480 km van de grens met Alaska. Het is wel heel bijzonder om op de motor zo ver te rijden. Maar is het wel zo bijzonder? Ik kom er zo op terug.
Als je zo’n blog probeer zo af en toe toegang te krijgen tot internet. Bijvoorbeeld ik zit op een camping van Whitehorse bij de receptie om toegang tot het netwerk te krijgen. Of het moet bij een koffietentje of in een motelkamer. Telfort begint al te mieren dat ik 80% van dataverbruik in kosten heb gebruikt. Als ik de 60 euro heb bereikt heb ik geen toegang meer tot internet via dataroaming. Tjonge welkom in de vrije wereld. Dus ik ben echt afhankelijk van de WiFi. Maar dat lukt zien jullie.
Wildlife.
Natuurlijk zijn beren het meest gevraagde beest dat je gezien moet hebben. En ja hoor eergisteren de eerste, gisteren nog eens twee. Vandaag met elkaar afgesproken dat we er niet meer voor stoppen. Want ze lopen hier met bosjes langs de weg. Weet je wat beren deken als een motorrijder zien: “Meals on Wheels!”
Wie hebben we nog meer gezien? Defenitie: binnen tien meter van de weg. Dat zijn: American Eagle, Moos, Eekhoorns, konijnen,
Natuurlijk konden we zelf niet alles fotograferen.
Vergezichten
De ruimte is hier inmens. Moeilijk te beschrijven dus hier wat plaatjes.
Interessante ontmoetingen
Vandaag bijzet ontbijt met een Amerikaanse goudzoeker gesproken. Geweldige leuke kerel. “Gold is sunshine, Silver is Health”. Heel veel motorrijders die van het noorden komen of naar het noorden gaan. Zo een man uit Denver die er al 7500 mijl heeft opzitten en nog 2500 mijl nog heeft te gaan. Of een duitsechtpaar die hunkamper hebben laten overbrengen naar Canada en nu bezig zijn met een reis van meer dan jaar door Canada, VS en Mexico. Tja we zijn geluksvogels.
Overnachten.
Foto’s spreken voor zich
We komen snel weer terug met nieuwe ervaringen.