Mount Cook 14 februari 2024 ❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️


Allemaal hartjes voor mijn lezers op deze aswoensdag,valentijnsdag.

Afgelopen dagen zijn we twee nachten aan de “voet” van Mount Cook geweest. Onze rit van Dunedin naar Mount Cook Village was op een enkel uitstapje en een bijzondere ontmoeting een hele gewone rit door het oosten van Zuider Eiland. Eigenlijk rijden we weer naar de binnenlanden enwel naar de Nieuw Zealandse Alpen —> :Mount Cook.

Het uitstapje was aan de kust, de Moeraki Boulders. Ongewone maar bijna perfect ronde rotsblokken die in het strand half begraven liggen. Ze zijn ongeveer 2 meter in doorsnee. Het ontstaan ervan is mij niet duidelijk. Maar het is weer een toeristische trekpleister.

Van hierruit rijden we binnendoor richting Mount Cook. Een oud collega van Liesbeth Chantal zijn van Mount Cook onderweg naar Dunedin. Via whatsapp hebben we afgesproken waar we elkaar ongeveer zouden kunnen tegenkomen. Omdat we binnendoor reden en zij waarschijnlijk de hoofdweg zouden nemen, was het spannend of we elkaar zouden treffen. Een halve minuut nadat we de hoofdweg oprijden kwamen we een witte Toyota Yaris tegen. Niet te geloven dat we elkaar zo zouden treffen.

Omdat we alles aan boord hebben konden we samen een kop koffie drinken met speculaas, die we de dag van tevoren hadden gekocht. Tjee wat een toeval en een bijzondere manier zo elkaar te ontmoeten. Na een gezellig uurtje, met deze 2 van oorsprong Maastrichtenaren te gebabbeld te hebben over de ervaringen tot nu toe en ook dat ze carnaval missen, gaat iedereen weer zijn eigen richting op. 

Na de mooie weg langs het lake Pukaki komen we rond 15 uur aan in village Mt Cook. Op de camping White Horse campground is het een beetje wildwest. Maar we vinden een schitterende plek om onze tent op te zetten met een geweldig uitzicht. Campers staan hier ongeveer een meter uit elkaar. Dat is weer het voordeel van een tent die kun je nog een op een plek zetten waar een camper niet kan komen.

We hebben een schitterend uitzicht op de Mount Sefton met zijn gletsjer waar af en toe met veel geraas ijstorens afbrokkelen en een flinke ijs/sneeuw val veroorzaken. Het geluid is indrukwekkend en soms ook angstaanjagend.

 Deze camping heeft minimale voorzieningen dus we moeten weer eens onze complete campeeruitrusting gebruiken om bv onze maaltijden te bereiden. Ach dat vind ik best leuk. 

Dit gebied wordt ook overspoeld door dagjes mensen. En ja hoor het zijn weer bijna allemaal Aziaten die hier rondkuieren. 

De volgende dag gaan we de Hooker Valley Track doen. Het is weer een op en neertje naar de gletsjermeer Hooker lake aan de voet van Mount Cook. Omdat het om een zeer populaire tracking gaat, gaan we na een hele koude nacht vroeg op stap. We komen rond half acht aan bij de eerste van de drie hangbruggen die we over moeten. Maar de eerste is al afgesloten . De ranger die er bij staat legt uit wat er aan de hand is. Het blijkt dat vandaag de toiletten die verder op op de route staan worden leeg gemaakt. Een helikopter vliegt inderdaad af en aan met containers vol ……..  Dit duurt tot 9.30 uur.

Balen maar ja het is niet een echte straf om te wachten in deze omgeving. Ik ken beroerdere wachtkamers en ook nog voor veel minder leuke dingen. Ons plannetje om de meute voor te zijn is mislukt, want de meute verzameld zich voor deze brug. Maar om half tien gaat het hek open en zijn Liesbeth en ik de eerste die erover heen kunnen. Er mogen max 20 personen tegelijk op de brug zijn. Het is van hieraf nog ruim een uur wandelen over een schitterend pad met nog 2 hangbruggen. Met recht worden ze ook swinging bridge genoemd. Voor liesbeth is dat met haar hoogtevrees geen pretje. We hebben nu steeds een prachtig uitzicht op mount Cook met zijn gletsjers. Nogmaals met ruim 3700 meter de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Twee weken geleden vlogen we er nog omheen! Het is er al druk en worden weer veel foto’s gemaakt. En ja onze vrienden uit het verrre oosten kunnen er wat van. Poseren in alle standen en hoeken en niet één maar er worden “rolletjes” vol gemaakt. 

Na een uurtje genieten van het uitzicht lopen we over hetzelfde pad terug. Ook hier is links aanhouden het devies. Terug op de camping, het is inmiddels lekker warm, nemen we het ervan. Lekker zonnebaden en uitrusten en beetje bijkomen van de koude nacht.

Rond 17 uur maken we nog een tweede wandeling naar Kea Point met en super mooi uitzicht op Mount Sefton en Mueller lake.

Vandaar uit lopen we naar het dorp mount Cook Village wat eigelijk alleen maar bestaat uit resorts en eetgelegenheden. We nemen een drankje met een prachtige panorame view op Mout Cook. Al met al vandaag weer 17 km in totaal gewandeld.

Op de camping staat naast ons een Belgisch stel die beiden in de gezondheidszorg in London werken. Hij psychiater en zij anesthesist. Een leuk gesprek over de zorg volgt. Ook daar is nog veel te doen, dus ik kan eigelijk helemaal niet met pensioen. 

Na zonsondergang ontspint zich boven ons hoofd een ongelofelijk mooi schouwspel, de sterrenhemel. Omdat het hier zo donker is en geen lichtvervuiling is de hemel kraakhelder. Wat een geweldig uitzicht op onze melkweg. Een paar fotos hieronder bewijzen dat. 

De volgende ochtend is het inpakken en wegwezen hier. We rijden zo’n honderd kilometer naar het oosten, naar Lake Tekapo. De eigelijke aanleiding voor onze reis NZ. Want vorige jaar stond er in Trouw een groot artikel over de beste plekken op de wereld die het meest geschikt zijn om sterren te kunnen bekijken. En Lake Tekapo is er een van. Vandaag is het weer heel warm, gelukkig hoeven we vandaag maar een klein stukje met de auto en genieten we van het buiten zijn.

We zitten nu wel volop in het toeristendeel van NZ. Alles maar dan ook alles op de weg is heeft te maken met toerisme. Campers, vooral heel veel campers, grote en kleine, huurauto’s en bussen! Het voelt soms wat ongemakkelijk, maar ja we doen er gezellig aan mee. Om 12 uur zijn we al bij onze volgende camping. Een terrascamping waar wij op het hoogste niveau onze tent kunnen opzetten met een mooi uitzicht over Lake Tekapo. We wandelen naar het dorp voor wat boodschappen en liggen een uurtje op het strand. Hier wordt shepherd hond (voor het hoeden van schapen kuddes) geëerd met een standbeeld. Zonder hem was het hier niet zo welvarend. In de schaduw met een T-Shirt verbrand ik nog. De UV straling is hier bijzonder hoog en dus gevaarlijk. 

We maken voor die avond een afspraak voor een sterrenshow/excursie bij een hotspring. gelukkig kunnen we de met de eerste groep mee van 10 uur, want de laatste is pas om 0:45 uur!
We krijgen hier 3 kwartier uitleg wat we zien met behulp van telescoop waar we om beurten door kunnen kijken. Ze laten ons klusters zien van stervenden sterren, klusters van baby sterrenstelsels etc. Tekapo heeft een eigen universitaire sterren wacht , St John genaamd, die vooral bekend staat voor het vinden exoplaneten. Dat zijn planeten die draaien om andere ster dan de zon. Op dit moment zijn er 5500 bekend en daarvan zijn er enkelen hiér ontdekt. Tepako doet er alles aan om de status van meest donkere plek op de wereld te behouden en te verbeteren. Bijvoorbeeld de verlichting in de openbare ruimte wordt geminimaliseerd door restaurants en kroegen vroeg dicht te laten gaan en alle straatverlichting is naar boven toe afgedekt. 

Goed na de uitleg van drie kwartier mogen we  drie kwartier in de hotspring liggen en krijgen al drijvend, water van 38 graden, verder uitleg wat we zien plus nog wat verhalen en mythes van Maori. Zij hebben heel veel van hun cultuur afgeleid van de sterren en de verbeeldingskracht ervan. We hebben erg veel geluk gehad met het weer want voor de later avond en nacht waren er wolkenvelden aangekondigd.  Gelukkig zijn die wegbleven. We hebben zelfs de ISS voorbij zien komen, het zuiderkruis gezien en de Pointer en nog veel meer. Deze laatste zijn alleen te zien op het zuidelijk half rond. Na terugkomst op de camping nog gezellig samen met een flesje wijn naar boven zitten kijken en dan maar beseffen dat het een wonder is hoe we hier op aarde kunnen zijn. Dit gedeelte van de reis was weer zeer leerzaam en vooral ook weer uitmuntend in schoonheid. 

Laatste gedeelte van onze reis over het Zuider Eiland is aangebroken. Donderdag rijden we richting Christchurch en zondag steken we weer over naar het Noorder Eiland, het tweede gedeelte van onze NZ reis.  

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven