Van Maui Palms Resort naar Nadi. Op naar Samoa 20 maart

Eigenlijk valt er over een vier dagen resort bezoek weinig te melden. Dat is misscien wel de reden waarom ik er eigenlijk nooit kom. Aan de andere kant is het wel heel erg lekker om helemaal niets te hoeven. Maar ja je wil snorkelen, kanovaren, zwembad gebruiken, lekker lezen op een ligbed. Dus dat wordt allemaal gedaan.

Snorkelen hebben we ook nog gedaan. De gopro mee de diepte in. Ook onder water is het nat en kleurrijk.o

De auto heeft drie dagen stilgestaan, dat was ook nog niet eerder voorkomen afgelopen 3 maanden. Het resort is erg klein, stuk of 8 vilaatjes en wat apaartementen. We eten in het restaurant. En verder is het personeel de hele dag bezig met schoonhouden en de bezoekers naar de zin te maken. Opvallend is dat het personeel Fiji’s is. Dat wil zeggen oprecht aardig, behulpzaam en spraakzaam. Ze willen weten hoe je heet en spreken je ook aan bij voornaam, etc. Hier komen voornamelijk Duitsers en Australiërs. We kwamen op vrijdag aan en de zaterdag heeft het bijna de gehele dag geregend. De zondag en maandag zijn droog en zonnig. Dat is voor ons al heel wat. Want van de negen dagen op Fiji heeft het ongeveer 7 dg geregend. Ach we hebben daardoor niets gemist. Als het droog is waag ik het zelfs om een stukje te gaan hardlopen. Bijna niet te doen met deze warmte en luchtvochtigheid. 

Ook is interessant om van de medewerkers te horen hoe men zoal leeft. 

Het minimum loon op Fiji is omgerekend 1,7 € per uur en komt neer op 300 euro per maand. In de dorpen is een sterk gemeenschapsgevoel. Men zorgt voor elkaar door dik en dun, letterlijk. Men verbouwd zijn eigen voedsel en de huizen worden samen gebouwd. Alles met elkaar en daardoor zijn er nauwelijks kosten of moet men schulden aangaan. Met andere woorden de vatse kosten zijn erg laag. Een dorpschief zorgt voor rust en orde en bemiddelt met de politie als het nodig is. Een van de mannelijke medewerkers vertelt dat hij elke avond om 7 uur met zijn gezin een familiemomentje heeft. Ouders zorgen voor kinderen en omgekeerd, zo ook voor de buren en dorpsgenoten. Voor de lagere en de middelbare school krijgen de ouders per kind 200 dollar( 80€) schoolgeld per jaar. Maar toch zouden enkele medewerkers van het resort naar Australië willen emigreren, maar het is nauwelijks mogelijk om een visum te krijgen. 

De eigenaar van het resort (voormalige Engelsman) vertelde over de manier waarop hij de covid tijd is doorgekomen.  Twee en half jaar geen inkomen en wilde wel in die tijd het personeel liefst houden. Hij heeft ze aan het werk kunnen houden door zelf nog eens 6 appartementen te bouwen met tennisbaan en zwembad. Mooie instelling. Na een hartelijk afscheid rijden we dinsdag 19 maart  richting Nadi voor onze vlucht naar Samoa. Onderweg gaan we nog een oud fort bezoeken en een bijzonder duinengebied. Bezoek van het oude fort Hillfort is ook weer interessant , mede door onze gids. Ze is een van de nazaten van diegene van wie het fort in het verleden is geweest. In de  18e eeuw heeft een vorm van kannibalisme plaatsgevonden. Het kannibalisme is daar vooral ontstaan uit vijandschap en om het bloed van het slachtoffer te kunnen offeren.

Waarschijnlijk is dit ook een van de reden geweest waarom de Engelsen priesters hebben gestuurd om dit gebruik te stoppen, door mensen te bekeren tot het christendom. Een informatief bezoek en goed verhaal van deze mevrouw. Erg leuk wat je zo op een laatste dag weer leert van de bewoners van Fiji.

Voor de klim op de duinen nemen we een “zij-ingang” steil maar gratis.

De laatste uurtjes op Fiji begint het weer flink te regenen. We drinken nog koffie op enorm resort in de buurt van Nadi. Het zit hier tjok vol met toeristen. Dit is ook het vertrekpunt naar de eilanden voor de kust waar de meeste bezoekers van Fiji voor kiezen. Enorme hotels van de bekende ketens, chique maar tevens ook armoe. Lees eerste zin van mijn verhaal hierboven.

Nog een laatste hap bij Coffee Hup, inleveren van de auto bij stromende regen en op naar het vliegveld voor onze vlucht naar West Samoa. Vanwaar we woensdag 20 maart 12.00 uur vertrekken naar Amerikaans Samoa en op dinsdag 19 maart 12.30 uur  aankomen. Hoe dat zit lees je in het volgende bericht.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven