Van Borobudur naar Jogjakarta
Maandagochtend 8 januari 8 uur staat onze begeleider chauffeur klaar bij ons onderkomen om ons naar Jogjakarta te brengen. Op zich niet zo’n lange rit maar we gaan wat ommetjes maken om enkele bezienswaardigheden te bekijken. Rijden in eerste instantie naar het Noorden naar de plaats Magelang. Een stad met een universiteit en diverse militaire en politie academies. Op een of andere manier is dat laatste heel belangrijk voor de Indonesiërs. Eigelijk niet vreemd want pas 75 jaar geleden hebben ze een vrijheidsoorlog gevoerd tegen de Nederlanders. En in dit gebied is het er hard aan toe gegaan zullen we later in Jogjakarta leren.
Van hier uit rijden we naar een dorpje in de bergen van waar we een klein tempeltje bezoeken: Selogriyo. De wandeling is ongeveer ½ uur door een prachtig dal met rijstveld terrassen. Op de foto’s is te zien dat het veel handwerk is. Ten eerste om de grond te bewerken en daarnaast om de waterhuishouding hier op de helling op orde te houden.
Het tempeltje wordt netjes onderhouden door een jongeman.
We lopen over hetzelfde pad terug naar het dorpje waar we tussen de kippen nog een glaasje thee drinken. Het leven is hier nogal aards, zullen we maar zeggen en natuurlijk is het warm en vochtig. De rijstvelden worden allemaal met de hand bewerkt. Prachtig om te zien met hoeveel aandacht en toewijding de akkers en de dijkjes worden verzorgd in een tempo wat jaloersmakend is.
De afgelopen week heb ik nog geen tractor gezien en dan te bedenken dat Indonesië met 290 miljoen inwoners (ze eten 3x per dag rijst) nauwelijks rijst importeert. Dus het kan wel, ook al denken we in NL dat wij de beste landbouwwijze in handen hebben. Met andere woorden: De boeren hier staan allemaal gebukt om hun gewassen lief te hebben en in Nederland gaan ze gebukt onder de hypotheek van de Rabobank :).
Van hieruit rijden we weer terug naar Magelang om onderweg nog een waterval te bezoeken. Inmiddels valt de regen weer met bakken uit de hemel. De waterval bezoeken we in de regen. Niet echt bijzonder. Maar lekker om ff de benen te strekken en flink wat traptreden (160) te doen.
Rond 16 uur zijn we in ons hotel in Jogjakarta. Prachtig aangelegd complex midden in de stad met watervalletjes, mooie beplanting en zwembaden. Duta Garden hotel is een aanrader. Om 19 uur valt plotsklaps de stroom uit in onze wijk. Dan ervaar je ook hoe afhankelijk iedereen is van stroom. Gelukkig zijn onze telefoons en zaklampjes vol. Door het donker gaan we opzoek naar een restaurantje. Gelukkig zijn ze hier voorbereid op dit soort situaties en hebben ze in het restaurant generatoren om de boel aan de praat te houden. Ik eet een soort ossenstaartsoep als hoofdgerecht uiteraard met rijst. Op Java is men hoofdzakelijk Moslim dus alles is halal (geen varkensvlees).
Sightseeing Jokjakarta
Er waren net 20 bussen met schoolkinderen aangekomen. Wij waren ook een soort bezienswaardigheid, want iedereen wilde met ons op de foto. Even is het leuk maar daarna kregen we allebei een “prinses Diana” – gevoel. Ik geloof dat we nu op tientallen tienerkamers aan de muur hangen 🙂
Afijn naast de Prambanan zijn er op hetzelfde complex nog 3 boeddhistische oudheden, ook omstreeks gebouwd 700 na Christus. Dat geeft aan dat de verschillende godsdiensten toentertijd prima naast elkaar konden bestaan.
Kraton
Na dit bezoek, op naar het paleis van de Sultan van Jogjakarta: Kraton! We krijgen daar een persoonlijke gids mee van een jaar of 80 die nog Nederlands sprak. Hij was super trots op de Sultan en zijn gezin. De Sultan is nog steeds hoofd van de provincie Jogjakarta. Hij bleef maar herhalen welke beroemdheden hier allemaal op bezoek zijn geweest.
Uiteraard ook de koninklijke familie, zoals Juliana, Beatrix en Willem. En natuurlijk kende hij ook Adjudant van Juliana, de vader van Robert Boekholt. Maar hij zei overal ja op, dus dat zou sterk zijn als dit echt zo was :). Ja wat een trots, maar na de 5e keer hetzelfde riedeltje, heb ik zíjn fooi gegeven en afscheid genomen. Een lieve man en laat een perspectief zien voor mijn oude dag! Ook het traditionele orkest met gezang was bijzonder.
Ford Vredeburg
Dan door naar het ford Vredeburg. Een oud Nederlands fort wat nu een museum is over de geschiedenis van Indonesië, maar dan met name de onafhankelijkheidsstrijdperiode. In een diarama van 50 voorstellingen werd dit tentoongesteld. Tja dan loop ik wel met wat schaamte als Nederlander rond. En dan te bedenken dat dat nog maar 2 generaties geleden is. Dit jaar bestaat Indonesië 75 jaar. Ik moest vaak denken aan de Ambonezen die vroeger bij ons thuis asperges kwamen steken zo’n 50 jaar geleden.
Nu snap ik ook wel waárom er zoveel aandacht wordt gevestigd op de militaire uitingen. Ook onze begeleider Bayu doet dat. Goed om bij dit alles ook stil te staan tijdens zo’n reis. Jogjakarta is in begin van de onafhankelijkheid ook de hoofdstad van Indonesië geweest.
Na dit bezoek lopen we terug naar ons hotel, een flinke tippel. Trottoirs zijn vol met scooters en andere obstakels en het verkeer is op zijn Indonesies: snel, soepel en rekening houden met elkaar. Ofwel “ik duik in het gaatje voor mij wat vrij is en de ander respecteert dat”. Ik blijf het geweldig vinden.
Woensdag de 10e in alle vroegte in de trein richting Bromo, Oost Java. Naar een van de vele actieve vulkanen op Java. Jij hoeft hier niet bang te zijn dat je je verslaapt want de oproep van gebed gaat s’nachts onverminderd door. Gelukkig dat ze dit niet elk uur doen, net als onze klokken van de katholieke kerken. Waren het niet, dat midden in de nacht niet elke imam de zuivere toon kan vinden.
Vijf uur op voor een treinreis van iets meer dan 3 uur en dan we opgewacht door onze chauffeur en begeleider Buya, die ons naar het hotel bij Bromo brengt. Daar gaan we een spectaculaire vulkaan bezoeken, dat ga je zien in het volgende bericht zien. Nog 2 dagen op Java en dan vliegen we op 12 januari naar Flores. Ondertussen krijgen we allerlei leuke schaatsberichten uut NL. Geniet daarvan en bedenk dan Java bijna geheel onder water staat om voedsel te verbouwen. Dus boeren in NL er is nog perspectief! En ook leuk voor schaatsers 🙂