De laatste 3 dg waren weer indrukwekkend.
Nu zitten we op de boot van Valdez naar Whittier. Niet geplande boottocht van 6 uur. We varen door Prince William Sound bay. Bekend vanwege de hoge bergen aan de kust, de ongeveer hoogte ter wereld, bergen die direct aan de zee grenzen, de gletsjers die in de zee uitkomen, en wie weet een mooie orka of zo. Maar……..
We varen in dikke mist, dus niets te zien 😡. Dus mooi de tijd voor een update.
Wat zie je zoal als je 400 tot 600 km per dag rijdt?
Het stuk voor en na de de grens met Alaska waren heel erg leeg qua bewoning. De grensposten van Canada en VS lagen 30 km uit elkaar en soort niemandsland. Het laatste stuk door Canada en eerste stuk door Alaska waren relatief eentonig. Dwz kilometers lang heel, heel, heel veel bos. Voor en achter je en beide zijden bergen en hellingen alleen maar groene dennen bossen, moeras bossen, dode bossen (een of ander ziekte en afgebrande bossen (enorme bosbranden in 2004). Wanneer het vlak is is het eentonig maar je bent dan vooral onder de indruk dat het gewoon 2 tot 3 uur rijden is voordat je weer bewoning ziet. Dan is er nauwelijks sprake van een dorp zoals wij die kennen. Vaak een tankstation (gelukkig) met een winkel/restaurant (we eten hier gemiddeld twee keer per dag).
Toen we besloten om via Valdez te gaan kwamen we zo’n honderd kilometer voor Valdez in een prachtig berggebied. In een keer zie je, na relatief vlakke stuk, bergen oprijzen van meer dan 4500 meter hoog, bijna surrealistisch. De Wrangell Mountains. Geweldig mooie vergezichten.
Wildlife
Ik kom er toch even op terug. Black bears is het meeste was je ziet langs de weg. Gisteren liep er eentje met ons mee langs de Highway. Vast met de gedachten: Meals on Wheels. Dus nu hebben we hele duidelijke foto’s. Als het lukt zal ik ze in het bericht plaatsen.
Elanden zijn hier ook veel en die geven een hele flinke klap als je daar tegenaan rijdt. Daar gebeuren ook de meeste ongelukken mee. We hebben een jonge eland met moeders gezien. Het jong liep op de weg en moeders door het bos erlangs. Indrukwekkend. Verder kwamen we bij een van de vele meren zwanen tegen. Onverwacht en mooi.
Op een geven moment vloog er een American Eagle voor ons aan spelen met een kleinere vogel, geweldig. Geluksvogels!
Wegen, verkeer en afstanden
Nu we zo een week onderweg zijn en 4000 km hebben gereden begin je enigszins te beseffen wat afstanden met je doen. Als je uit het kikkerlandje NL komt dan besef je dat we in een park wonen. Letterlijk vergeleken met hier. Als je hie
ZOVEELSTE MOOIE VERGEZICHTENr ergens naar toe wil (boodschappen toen, etc) moet je minstens reken om 2 tot 3 uur rijden. Mensen hier drukken afstand uit in reistijd met de auto.
Verder is het absoluut niet moeilijk om de weg te vinden. Er zijn maar heel weinig doorgaande wegen. In West Canada zijn er maar 2 wegen die naar het noorden gaan No 5 en No 37. Eenmaal de keuze gemaakt kun je niet meer verkeerd rijden. Dus kiezen en gaan. Ook grote auto’s, zoals pick-ups, zijn hier heel gebruikelijk. Grote wielen en een laadbak. Want de wegen zijn niet overal even goed, veel put holes. En als je van de doorgaande weg afgaat kom je op gravel roads uit. In de winter moet je natuurlijk ook een beetje grip hebben. Tja en als je een grote auto hebt dan moet je er ook een grote trailer/caravan achterhangen. Combinatie van 15 tot 18 meter is heel normaal. Met de motor is goed opletten dat je niet door zo’n gat rijdt. Want met volle bepakking en twee personen kan dat je banden en velgen kosten. Dus een beetje in de verte turen en dromen is er niet bij.
Vrachtwagens zijn over het algemeen nog langer en die peren hem ook goed door. Ongeveer dezelfde snelheid als auto’s. 
Afgelopen dagen hebben we gemiddeld 600 km per dag gereden. Dat is relatief veel. Maar zo met z’n tweeën is dat goed te doen. We stoppen regelmatig om te kijken, foto’s te maken en onze oude botten en spieren te rekken. De motor zit prima. Voor motornurts, ik heb er een Corbin zadel op laten zetten. Deze zadels zijn van leer en erg comfortabel. Het is eigenlijk een schande dat BMW de motor levert met veel te zacht en slecht zittend zadel.
Valdez
In Valdez eindigt de Alaska oliepijpleiding. 1300 km naar het noorden ligt Deadhorse waar de pijplijn begint. Dat is volgende reisdoel. De dalton Highway van fairbanks naar Deadhorse is voor de bouw van deze pijplijn aangelegd. Valdez natuurlijk ook bekend van Exxon Valdez de mammoettanker die hier lek sloeg en enorme schade aanrichtte aan de natuur. Valdez als stadje stelt niet veel voor, motels en wat winkels. Er Wonen vooral vissers en olie business werkers. In de haven liggen heel veel vissersboten en plezierboten. Vissers laten hun gevangen vis hier schoonmaken door speciale mensen. Daarna kan men de vis snel laten invriezen. In Valdez is het warm meer dan 20 graden en op een terras is het goed toeven met een biertje en eten. We gaan van hieruit met de boot naar Whittier. Maar we hebben niet gereserveerd dus 2,5 uur voor de afvaart aanmelden, betalen en wachten of je met de boot mee kunt. Dus om 5.30 uur melden bij de boot en ja we konden mee! We hoopten dat deze ferry van 6 uur ons een mooi zicht zouden geven op de kustlijn, gletchers en bergen. Maar zoals ik hierboven als beschreef is mist en laaghangende bewolking. Gelukkig wel een hele rustige vaart, z
Overnachten.
We hebben al drie nachten op een camping gestaan. Eenmaal in een National park camping aan een meer. Geweldig mooi met prachtige zonsondergang, gratis brandhout en heel veel stilte! Deze campings zijn erg eenvoudig en hebben alleen wc (droogsysteem) en water. Je kunt ze vergelijken met een camping van Staatsbosbeheer.
Tweede camping was bij Whitehorse (Yukon) tussen een rivier en een weg en vliegveld. Lekkere douche en internet. En de derde in Alaska bij Tok net onder Chicken (leuk die plaatsnamen hier). Daar stond een buurman hele nacht met een airco aan voor Jan Piet snot omdat het 10 graden was.
What’s next?
In Anchorage hebben we een Airbnb geregeld. Liesbeth vliegt vanaf hier op woensdag 11 Juli terug naar Erik, Brianna en de kids. Ik ga vanaf hier met broer Richard verder richting Deadhorse.
AANKOMST IN ALASKA, GEWELDIGE MIJLPAAL