De rit van Tekapo naar Akaroa is zo’n 300km. Dit ligt op een soort schiereiland ten oosten van Chrischuch. Dit is een van oudsher een plaats waar de Franse settlers aankwamen. Je ziet veel plaatsen in NZ waar verschillende Europese landen in het verleden hun plaats claimden en natuurlijk hun invloeden. Op deze rit komen we door een soort polderlandschap, vlak als een dubbeltje en enorme boerenbedrijven met veel graan en veeteelt. Ook hier speelt droogte een groot probleem. In het landschap staan veel grote sproei-installaties.
In de buurt van Christchurch rijden we het schiereiland op en wordt het weer heuvelachtig, een prachtig gebied met mooie baaien en dorpjes. Bij Akaroa zoeken we een camping op boven op een heuvel. Mooi uitzicht op een baai, eigelijk meer een fjord. Tent opzetten is inmiddels routine en in minder dan 20 min zijn we helemaal ingericht. Op voor een wandeling naar het dorpje. Toerisme is overal, hier in de baai ligt een cruiseschip en de vele franse namen refereren aan de oorspronkelijke settlers hier.
De volgende dag terug naar Christchurch. In eerste instantie hadden we hier een hele dag voor gepland, maar onze ervaringen met steden in NZ is dat het vooral koopcentra zijn met hier en daar een oudheidkundig gebouw of museum. Vaak zijn de verschillende steden voor ons hetzelfde. Dus een paar uur is voldoende. We nemen een mooi toeristische weg met veel stijle gravel wegen. We moeten een beetje profiteren van onze 4WD. We komen langs afgelegen baaitjes en mooi cultuurlandschap.
Christchurch is op zich wel weer bijzonder omdat daar in 2010 de aarde flink heeft geschud (7,1 en 185 doden). Er wordt nog steeds afgebroken en er is ook veel nieuwbouw. Bijvoorbeeld een kerk gebouwd door een Japanse architect die bekend staat als “desaster” architect die ook in Kobo in Japan veel goed werk heeft gedaan. Hij doet bv veel met karton, licht en sterk. Ook deze kerk is voor een deel van karton gebouwd en gaat zeker 50 jaar mee. Ook het interieur is deels van karton.
Het centrum betaat geheel uit nieuwbouw, soms mooi soms nou ja. Ook de 30 olifantjes door de hele stad staan als kunstproject als symbool voor kracht en volhouden. In het Art-centrum, bestaande oude Engelse gebouwen die weer geheel restaureerd en verstevigd zijn, zitten leuke winkeltjes en eetgelegenheden.
En inderdaad na een uurtje of drie zijn we hier uitgekeken. We rijden nog een uurtje naar het noorden, zetten daar weer onze tent op bij het strand. ‘s Avonds nog een mooie wandeling over het strand. Er ligt veel aangespoelde boomstammen, dus we bouwen nog een huisje aan het strand. Leuk eens klooien met hout en constructies.
Zaterdagochtend nog een rondje hardlopen over het strand. En als je zo onder het lopen tuurt over de zee en dan bedenkt dat er vroeger zeelieden waren die het lef hadden om onbekende tegemoet te varen en mooie ontdekkingen deden. Ik noem dat ”georganiseerd toeval”! Veel ontdekkingen zijn hierop gebaseerd. Niet alleen bij ontdekkingsreizen maar ook in de wetenschap en andere belangrijke uitvindingen.
Volgens mij missen we wat in onze tegenwoordige tijd. Alles moet van te voren geregeld zijn en verantwoord. Dat vind ik het leuke aan onze reis. Indonesië was van A tot Z geregeld, fijn! Hier hebben we veel meer van dag tot dag gekeken waar en hoe we ergens zouden komen. Natuurlijk blijft een goede voorbereiding belangrijk maar dat geeft juist de ruimte tot improviseren. Afijn gelukkig hebben we onze ferry voor de oversteek naar het NoorderEiland wel georganiseerd, want de ferry blijkt weken van te voren al vol geboekt te zijn.We dachten door een vlakke streek naar Picton te rijden waar we de boot opgaan, maar het is een bergachtige streek met bergen tot 2800 meter. Hier ook veel druiventeelt en wijnbedrijven. Bij Kaikoura maken we nog een wandeling omdat mogelijk walvissen langskomen maar in elk geval ook veel zeehonden zijn. Dat laatste vinden we niet zo bijzonder maar de wandeling zelf is mooi. Tja en walvissen laten zich natuurlijk niet zien!
Na een rit van 300 km komen we aan in Picton vanwaar we morgenvroeg op de ferry gaan. Ik moet zeggen 300 km rijden is in dit land best wel een flink stuk. Want alles is hier tweebaans en je hebt veel vakantieverkeer, lees campers, voor je die ook weer voorbij wil. Vannacht hebben we een Airbnb bij een kunstenares, Caroline. Mooi onderkomen met veel kunst uiteraard. We eten in de haven lekkere vis en pasta. Vroeg naar bed in een veel te warme kamer, zeker als je een tent gewend bent!
Nu op de boot naar het Noorder Eiland, naar het autoverhuurbedrijf voor het officieel omwisselen van onze auto. Maar we hebben afgesproken dat we met dezelfde auto doorrijden op het Noorder Eiland, drie weken. Hoe dat is lees je in het volgende bericht.